6bb2f6147344ad4b92669813e49ea96ec9f7074ab6e543212358076a669813e49ea96ec9f7074a3156441989c524b3fef24cc0c67b44549f60e23c67f45d286bb2f6147344ad4b920d548cb91e27d36215b6e5432123e6cd8d970952e4de0672c

maandag 21 augustus 2017

lekker aardbeiensiroop


Een tijdje terug, kocht ik - voor een prikkie -  6 kilo aardbeien. Ik heb hier toen sap van gemaakt en ingevroren. Ik deed dit met de ontsappan. Hoe je ontsapt met de ontsappan, kun je lezen in het blogbericht 'sappig druivensap'.
Van de 6 kilo hield ik ruim 3 liter aardbeiensap over. Omdat de aardbeien soms overrijp waren, moest ik er nogal wat weggooien. Ik weet niet precies hoeveel kilo ik overhield. Mijn ervaring is dat je altijd minder liters sap overhoudt dan je aan kilo's fruit hebt ontsapt.

Vandaag, op mijn laatste vakantiedag, besloot ik om van dit aardbeiensap siroop te maken. Ik heb dit vorig jaar ook gedaan en dit was een succes. Wij krijgen nogal wat mensen over de vloer en deze kregen allemaal aardbeienlimonade voorgeschoteld. Ha,ha,ha....... Maar serieus: deze limonade werd heel lekker gevonden. Ook gaf ik nogal wat weg. Hieronder een foto van de voorraad van vorig jaar die nu inmiddels helemaal op is!

Ik verwarm het aardbeiensap en los ondertussen de suiker op door flink te roeren. Laat dit beslist niet koken, want dan is de kans op geleren groot.
Vervolgens los ik het citroenzuur op in wat warm water. Vorig jaar voegde ik vers citroensap toe,  maar dit heb ik nu  niet in huis.
Laat zowel de siroop als het citroenzuurmengsel afkoelen en vermeng beiden dan.


Citroenzuur wordt erbij gedaan om de houdbaarheid te vergroten. Ik weet niet zeker of vers citroensap daar een goede vervanger voor is. Vorig jaar had ik echter geen enkele fles waar schimmel in zat. Dit zou er op kunnen wijzen dat vers citroensap citroenzuur zou kunnen vervangen. Ik moet dit nog verder uitzoeken.
Citroenzuur kun je trouwens bij sommige drogisten kopen of online bestellen bij brouwspecialisten. Ik zag het deze week ook in zakjes van 5 en 8 gram liggen in een supermarkt in Duitsland. Dat heb ik  nog niet eerder gezien.



Nogmaals: breng het niet aan de kook. Bij koken van de massa loop je het volgende risico:  naarmate een vrucht meer pectine heeft, is de kans op geleivorming aanwezig. Dit merk je pas als de siroop is afgekoeld en in de fles zit. Je kunt hem dan nog prima gebruiken: de smaak is hetzelfde, het inschenken is echter lastiger geworden door de lobbige massa. Je moet dan, na toevoeging van het water, even flink roeren.Ik las zelfs een berichtje van iemand die een karaf limonade klaarmaakte met gelei-siroop en er even, na toevoeging van het water, met een staafmixer doorheen ging 😊



Er is een schuimlaagje ontstaan. Dit schep ik eraf.Vervolgens doe ik de siroop in gesteriliseerde weckflesjes van een halve liter.

En klaar!


Recept aardbeiensiroop voor ongeveer 5 liter 

Ingrediënten
- 3 liter aardbeiensap
- 3 kilo suiker
- 75 gram citroenzuur

Werkwijze
- verwarm het aardbeiensap en los de suiker hierin op
- los het citroenzuur op in wat warm water
- laat het aardbeiensap en het citroenzuurmengsel afkoelen en vermeng dit dan
- Schep de eventuele schuimlaag eraf en schenk de siroop in gesteriliseerde flesjes

Bij wecken
Weck de weckflessen gedurende een half uur bij 90 graden. Dit hoeft niet. Ik doe het wel om het risico van schimmelvorming op den duur,  zoveel mogelijk te beperken.


Foto van vorig jaar

zondag 20 augustus 2017

gewone Hollandse zuurkool

Al langere tijd ben ik geïnteresseerd in fermenteren. Vorig jaar heb ik een keer kimchi gemaakt. Heel lekker, maar het stonk de koelkast uit.
Deze keer wilde ik me eens wagen aan hele gewone Hollandse kost: zuurkool! Aangezien ik in de kelder een echt zuurkoolvat van 10 liter heb staan, was die keuze ook niet zo moeilijk.
Ik kocht een paar kolen: een combinatie van spitskool en witte kool. Je kunt ook combineren met andere kolen, het is zelfs mogelijk om zuurkool van rode kool te maken. De kleur wordt dan natuurlijk anders en waarschijnlijk zal de smaak ook wel wat anders zijn.
Bij de eerste 2 kolen, haalde ik de mooie buitenste bladen eraf, deze zijn op het eind van het proces nodig. De kolen sneed ik in stukken en ik verwijderde de harde binnenkern.

Vervolgens moet deze kool fijn gesneden worden. Dit kan met de hand of met een speciale mandoline die je voor kool snijden kunt kopen. Ik deed het met de keukenmachine Magimix. Dit is een heel sterk  keukenapparaat dat fantastisch kool snijdt.
Voor elke kilo kool heb je 12 tot 20 gram zout nodig.
In het zuurkoolvat begin je met een laagje zout te leggen. Vervolgens doe je er ongeveer een pond gesneden kool in met de helft van het zout. Dan begint het werk: het stampen van de kool. Ik gebruikte hiervoor een speciale beuken zuurkoolstamper.
Flink aanstampen en weer een laag gesneden kool toevoegen plus zout.
Ik ben er maar bij gaan zitten, want dat stampen staand is toch wel vermoeiend😅
En maar blijven toevoegen en stampen. Op een bepaald moment voel je dat de stamper soms blijft 'hangen' in vocht. Dat is ook de bedoeling. Door middel van het stampen en de toevoeging van zout, wordt de kool gekneusd en laat vocht los.
Uiteindelijk heb ik 6 of 7 kilo (gaandeweg was ik de tel kwijtgeraakt) gesneden kool in het vat gedaan.  Gaandeweg zie je dat er water op de kool komt te staan. Dit is ook de bedoeling.
Als de pot, naar je zin, voldoende vol is,  dient de bovenkant van de pot, het zogenaamde waterslot, goed schoon, gemaakt te worden.
Vervolgens worden de bewaarde koolbladeren er zo opgelegd dat de gesneden kool bedekt is en er nog ruim koolwater boven de koolbladeren ligt.
Dan worden de verzwaringstenen toegevoegd. Ik had de pot echter zo vol dat het mij  niet lukte om beide stenen erop te leggen.
Vervolgens komt de deksel erop.
Het waterslot wordt met water en een beetje zout gevuld.
En de eerste fase is klaar.
Deze pot staat nu in de kamer en gaat vervolgens, na een dag of vier, naar de kelder. Ik zal het proces verder blijven beschrijven op deze blog.
Voor de werking van het zuurkoolvat, heb ik onderstaande uitleg geschreven.

Hoe werkt een zuurkoolvat?
Een zuurkoolvat, oftewel fermentatiepot, heeft een waterslot bij de deksel, waardoor er geen zuurstof in kan. De gesneden kool wordt met een beetje zout gestampt met een zuurkoolstamper. Doordat dit zout het vocht onttrekt en de kool gekneusd wordt, komt de kool onder een laagje water te staan. Een verzwaringssteen zorgt ervoor dat de zuurkool onder de vloeistof blijft.
De deksel gaat er vervolgens op en de geul, het zogenaamde waterslot, wordt gevuld met water en een beetje zout. Er kan dan alleen nog maar lucht uit de pot en er niet meer in.
Het fermentatieproces kan dan beginnen.
Plaats het vat de eerste 4 dagen op kamertemperatuur. Dit is namelijk de temperatuur waarbij de bacteriën de melksuikers omzetten in melkzuur. Zodra dit fermenteren begint, komt er een karakteristiek geur vrij.
Na 4 dagen plaats je het zuurkoolvat in een koudere ruimte, bv een schuur of een kelder. Aan de bovenkant, in het water, zal schimmel ontstaan. Dit is normaal, deze dien je er wel steeds van af te scheppen.
In 2 tot 8 weken is de zuurkool klaar. Deze kan dan nog enkele maanden bewaard worden, als deze onder water blijft staan en de pot op een koele plaats staat. Je kunt er ook voor kiezen om porties zuurkool in te vriezen.


zaterdag 19 augustus 2017

vijgencompote

Een paar dagen terug, heb ik vijgen gedroogd. Dat is te lezen  in mijn vorige blogberichtje. Vandaag maakte ik vijgencompote.
Deze keer heb ik ongeveer 1 kilo vijgen kunnen oogsten in 2 dagen.
Samen met port, kun je daar een heerlijke vijgencompote van maken. Ik had nog 2 flessen aangebroken port staan. Deze heb ik bij de vijgen gedaan, samen met steranijs, een kaneelstokje en vanille.
En natuurlijk suiker.
Dit alles een uur of 3 laten pruttelen op het vuur. Zonder deksel, want het is de bedoeling dat de massa indikt en vocht verliest.


Uiteindelijk is dit het resultaat:
Ik heb ervoor gekozen om er met de staafmixer doorheen te gaan, zodat er een egale compote ontstaan. Dit hoef je niet te doen, als je stukjes vijg wilt hebben. Snijd dan de vijg in kleine stukjes en niet te grof. Grote stukken vijg, zijn lastig te hanteren bij bv een stukje kaas.
Haal -  voor je de staafmixer gebruikt - het vanillestokje, het kaneelstokje en de steranijs eruit!




En klaar is de vijgencompote. Deze is heerlijk bij een kaasplankje!


Recept voor vijgencompote

Ingrediënten
- 1 kilo verse vijgen
- 3/4 fles rode port (portfles van 0,75 liter inhoud)
- 1 kaneelstokje
- 1 steranijs
- 1 vanillestokje
- 1 1/2 pond suiker

Werkwijze
- Snijd de vijgen in kleine stukjes
- Doe de vijgen in een pan, samen met de port, het kaneelstokje, de steranijs, het vanillestokje en de suiker.
- Breng dit aan de kook
- Laat het enige uren zachtjes pruttelen zonder deksel, zodat de massa indikt
- Verwijder de kruiden
- Indien gewenst, mix het met de staafmixer
- Doe de vijgencompote in de gewenste potjes en zet deze even op de kop.



woensdag 16 augustus 2017

drogen van vijgen en appels

Ik heb al minstens 15 jaar een vijgenboom in de tuin staan. Hij staat tegen een muur op het zuiden. Een enkele keer zijn de toppen van de struik weleens bevroren, maar verder houdt hij het elke winter. Ze kunnen ook erg gemakkelijk gestekt worden: takken die op de grond liggen wortelen gemakkelijk. Als je deze voorzichtig uit de grond haalt, afsnijdt en ergens anders in de grond doet, ontstaat er een nieuwe vijgenstruik. Zo hebben wij er inmiddels 3 staan! Het zijn mooie struiken: ze hebben erg mooi blad en de kleine vruchtjes die niet rijp worden versieren elke winter de takken.
De vijgen rijpen langzaam en onregelmatig. Hieronder zie je de oogst van 2 dagen:
Dat betekent dat het even kan duren voordat je een partijtje hebt wat je kunt gaan verwerken. Vandaar dat er bij mij nogal wat in de diepvries verdwijnt, zodat ik met grotere porties kan werken.
Maar deze portie vijgen heb ik gedroogd.
Hiervoor sneed ik de vijgen in vieren en deed ze in het stockli droogapparaat. Verder informatie over dit apparaat, kun je vinden bij het blogbericht over het drogen van champignons. Je kunt ook rechts op deze blog bij de labels kijken.

Ik heb ze vorig jaar 1 keer doormidden gesneden, het drogen duurde toen erg lang en helemaal droog werden ze niet. Ze waren trouwens wel erg lekker, maar je kunt ze dan niet lang bewaren. Vandaar dat ik ze nu in vieren heb gesneden. De droogmachine stelde ik in op 70 graden.
Na 12 uur drogen was dit het resultaat:
Bovenstaande is een samenvoeging van 2 1/2 rooster. Het valt altijd een beetje tegen wat je uiteindelijk overhoudt, maar als je vaker droogt, wen je daaraan. De smaak is heel intens.
Ik gebruik hem in de yoghurt of om muesli van te maken. Ook kun je ermee bakken; vijgencake is heerlijk.
Omdat ik 5 roosters heb voor mijn stockli-apparaat en er maar 2 1/2 gevuld waren met vijgen, heb ik de rest aangevuld met appels. Ik vind het jammer om voor zo'n kleine partij vijgen het apparaat aan te zetten: je bent er toch even mee bezig en of je nou 3 of 5 roosters erop zet; qua werk maakt dat niet uit.
Hieronder nog even het resultaat van de gedroogde appeltjes;
Al met al weer een heerlijk voorraadje gedroogd fruit!